Het veranderend zorglandschap
Het verzorgingshuis bestaat niet meer terwijl het aantal 75+ers in de gemeente Emmen de komende twintig jaar met 70% gaat toenemen.
Een gemiddeld verzorgingshuis in ons land werd voor 40 tot 60% bewoond door mensen met een zorgzwaarte (ZZP) in de categorieën 1 en 2. Dit zijn ouderen die beperkte ondersteuning nodig hebben om zelfredzaam te blijven. Veelal kozen deze mensen er voor om vroegtijdig de beschutting van een verzorgingshuis op te zoeken om al vast voor te sorteren op een mogelijke toename van de zorgvraag. Deze doelgroep, zeg maar de helft van de huidige verzorgingshuispopulatie, wordt niet ververst. De huidige groep stroomt door naar een zwaardere zorgvraag of komt te overlijden.
Het beleid is er op gericht om mensen zo lang als mogelijk in de eigen woning (huur of koop) te laten wonen met behulp van huishoudelijke hulp vanuit de WMO door de gemeente en thuiszorg vanuit de zorgverzekeringswet.
Dit beleid, scheiden van wonen en zorg, of extramuralisering, genoemd heeft grote gevolgen voor de mensen die het aan gaat. Een grote meerderheid wil ook graag oud worden in z’n vertrouwde woonomgeving maar wil wel kunnen vertrouwen op goede hulp in huis en allerlei diensten onder handbereik.
Daarnaast blijven ouderen in hun huidige woning omdat deze niet wordt verkocht vanwege de vastzittende woningmarkt. Ook denken veel ouderen dat ze fors moeten bijbetalen als ze eenmaal in een verzorgingshuis wonen vanwege de eigen bijdrage die wordt gevraagd. Ook sluit de woonkwaliteit van veel zorgappartementen niet aan bij de wensen van de huidige en toekomstige klant.
Kortom; ouderen blijven langer vitaal, kunnen of willen niet verhuizen maar krijgen wel behoefte aan zorg en ondersteuning om zelfredzaam te blijven. Dit kan door ze te helpen om zorg aan te vragen, ondersteuning te bieden voor zwaar werk in de tuin en ontmoeting te organiseren met andere ouderen zodat ze niet vereenzamen.
Een andere ontwikkeling is dat werkzoekenden een tegenprestatie moeten leveren om in aanmerking voor een volledig inkomen te komen. Een groot deel van deze mensen wil graag actief blijven om door werkervaring en scholing meer kans op een baan te krijgen. Deze mensen kunnen een rol spelen in het ondersteunen van mensen die niet meer zelfredzaam zijn door te helpen met algemene dagelijkse beslommeringen.
De zorg wordt overgelaten aan professionals die hier voor zijn opgeleid. Voor diensten als tuinonderhoud, schoonmaakondersteuning, boodschappendiensten en vervoer kunnen vrijwilligers, mantelzorgers of mensen in werkervaringsplaatsen worden ingezet. Dorpenzorg speelt een belangrijke rol in het bij elkaar brengen van vraag en aanbod op het gebied van zorg en diensten.
Waarom Dorpenzorg?
Dorpenzorg verbetert de leefbaarheid in de 6 dorpen van de Monden in de gemeente Emmen waardoor mensen met een ontwikkelende zorgvraag langer zelfstandig thuis kunnen blijven wonen.
Hoe doet Dorpenzorg dit?
Dorpenzorg wil krachten bundelen op het vlak van zorg in brede zin. Dit door het creëren van een zorgstructuur voor bewoners en door bewoners. Kernbegrippen hierbij zijn: versterken van naoberschap en onderlinge betrokkenheid, benutten van eigen kwaliteiten en mogelijkheden, nieuwe zingeving, eigen regie en inzet, vergroten van kansen op het gebied van ontwikkeling, opleiding en werk, versterken van de gebiedsidentiteit, ondersteuning van mantelzorgers door overbelasting te voorkomen. Dorpenzorg legt de verbinding tussen mensen die langer zelfstandig thuis willen wonen en de aanbieders van zorg (formeel + informeel) en relevante diensten om dit mogelijk te maken. Door een laagdrempelige, goed bereikbare, toegang te bieden wordt het voor de individuele zorgvrager eenvoudiger om zorg en diensten te regelen die hem of haar ondersteunen om zo lang mogelijk zelfredzaam te blijven. Dorpenzorg heeft afspraken gemaakt met de aanbieders van zorg en diensten waardoor een verzoek snel, en de juiste plek in behandeling genomen kan worden. Daarnaast ontwikkelt Dorpenzorg zelf relevante diensten die door mensen met afstand tot de arbeidsmarkt worden uitgevoerd. Gestreefd wordt naar het herbergen van Noaberhuuzn in ieder dorpshuis, dichtbij de mensen. Iedere werkdag zijn de Noaberhuuzn via een algemeen telefoonnummer en een vrijwillige beheerder bereikbaar. Op dit moment zijn er al drie gerealiseerd en een vierde is onderweg. Rondom Noaberhuuzn zijn groepen vrijwilligers actief, het aantal betrokken vrijwilligers groeit. • Noaberhuuzn brengen vraag en aanbod op het gebied van wonen, welzijn en zorg bij elkaar. • Noaberhuuzn willen spil zijn tussen de informele en formele zorg.
Bescherming van privacy gegevens
Vanaf het begin heeft Dorpenzorg en dus ook het Noaberhuus zich geconformeerd aan de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) die is uitgewerkt naar de Europese richtlijn bescherming persoonsgegevens (95/46/EG). Deze wet is vanaf 1 september 2001 van kracht.
Vanaf 25 mei 2018 wordt de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG) van kracht, de Wbp komt dan te vervallen net als andere privacywetten van andere lidstaten. Een privacy richtlijn voor alle lidstaten binnen de EU. Dorpenzorg en het Noaberhuus werken inmiddels volgens de regels van deze nieuwe verordening, zodat de privacy gegevens van mensen die aankloppen bij het Noaberhuus en worden geholpen door Dorpenzorg er zeker van kunnen zijn dat hun gegevens veilig zijn.